Contact met je hond:
experiment #2.
De overwaardering van onze stem.
In ons dagelijks leven gebruiken we, naast getypte tekst, vooral onze stem om onze boodschappen aan anderen over te brengen.
We kiezen onze woorden vaak zorgvuldig en bepalen het volume waarop we deze uitspreken. En in de intonatie van onze stem klinkt door hoe we ons voelen op dat moment.
En als het goed is, begrijpt een ander mens dan wat wordt bedoeld.
En tussen mensen onder elkaar werkt deze combinatie zo goed, dat het onze primaire communicatievorm is geworden. Hoe beter we deze beheersen, en met hoe meer nuance we deze toepassen, des te beter de ander ons begrijpt.
Maar…
Door onze focus op deze vrij overzichtelijke combinatie te richten, zijn we uit het oog verloren op welke manieren en levels we nog meer communiceren; zelfs zonder dat we ons daar bewust van zijn…
Dat is het terrein van de non-verbale communicatie. En het bepaalt voor 90% de inhoud van de boodschap, zoals die door de ontvanger wordt geïnterpreteerd(…!).
Het experiment
Ik zou je willen uitnodigen – uitdagen, zo je wilt – om eens te experimenteren met het volgende.
Maak eens een wandeling waarbij je – als je al je stem gebruikt – uitsluitend & alleen fluisterend tegen je hond praat. (Of op zachte, kalme toon.)
En observeer wat er gebeurt…!
Laat je lijf spreken
Doordat je de intonatie van je stem nu niet kan gebruiken – iets waar we eigenlijk allemaal automatisch en onbewust op terugvallen in het dagelijks leven -, zal je andere bronnen moeten aanboren om contact te maken met je hond.
Zo zal je bijvoorbeeld bewuster gebruik gaan maken van je lichaamstaal. Van je houding, bewegingen en gebaren. Ook zal je misschien nadrukkelijker de mimiek van je gezicht inzetten. En de manier waarop je oogcontact maakt (bijvoorbeeld vriendelijk knipogend of op een ander moment misschien indringend aankijken).
Je zou in je handen kunnen klappen of fluiten om de onverdeelde aandacht van je hond te krijgen, in plaats van hem te roepen, zoals je anders zou doen.
De intentie achter je boodschap
Al snel zal je merken dat de manier waaròp je gebruik maakt van je lichaamstaal, mimiek, oogcontact en geluiden doorslaggevend is voor het eindresultaat.
En die “manier waarop” wordt bepaald door de kracht van de intentie achter onze acties.
Anders gezegd: je moet echt menen wat je communiceert, wat de boodschap ook is, anders komt het niet over.
Jouw onwankelbare intentie maakt dat je boodschap overkomt. Dat is de energie waarmee je communiceert. En je wilt dat je lichaamstaal en je uitstraling reflecties zijn van die intenties.
Of je hem nu bij je wilt roepen, enthousiast wil maken, hem gerust wil stellen, langs een kat wil loodsen of zijn gedrag bij wil sturen. Als jij vastbesloten bent om de situatie op een bepaalde manier te laten verlopen & er volledig vanuit gaat dat het ook zo gebeurt, al duurt het een uur, dan geeft je dat een ontspannen overtuigingskracht.
En het is die kalme overtuigingskracht – in je gehele uitsraling/energie – waarmee je je hond kan overreden, om gehoor te geven aan wat jij van ‘m vraagt. (Zonder dwang & met het volste respect voor zijn persoonlijke grenzen!)
Alleen als jij zelf weet wat je wilt, kan je je hond vertellen wat de bedoeling is.
Hoe je je boodschap (zonder woorden) kracht bijzet
Als je helder hebt wat je precies wilt duidelijk maken, dan kan je je non verbale communicatie daarop afstemmen.
Door je lichaamshouding & -taal, je gebaren, uitstraling, mimiek en het soort oogcontact zó te kiezen, dat deze je boodschap onderstrepen.
Wanneer communiceer je wat?
Een paar basisbeginselen, om je een zetje in de goede richting te geven:
- Sta je rechtop? Dan straal je zelfvertrouwen uit (schouders naar achter & ontspannen, hoofd op, voeten in de “klei”).
- Maak je je klein? Bijvoorbeeld door door je hurken te gaan – dan wordt je houding uitnodigend; niet bedreigend.
- Maak je nadrukkelijk, strak oogcontact? Dan breng je over dat het je ernst is. Met zo’n blik trek je een grens: tot hier & niet verder!
- Wend je je blik wat af en/of knipper je kalm met je ogen? Dan zeg je: ik hoef niks van je, alles is okay. Er gaat iets geruststellends van uit.
- Zijn je bewegingen druk of gehaast? Dan zal je daarmee zijn opwinding stimuleren; positief (enthousiasmeren voor een spelletje) of negatief (creëren van onrust, spanning).
- Zijn je lichaamshouding en bewegingen ontspannen? Dan kalmeer je een hond: op die manier kan je hond zich aan jou spiegelen en zelf weer rustig worden.
- Knippen met je vingers (of een beheerst klapje in je handen) kan je gebruiken om zijn focus te vragen of een boodschap extra kracht bij te zetten.
- Fluiten is een prima manier om van een afstandje zijn aandacht te trekken.
- Een omhoog gestoken duim kan – net als bij ons – prima uitdrukken, dat je trots bent op wat hij doet.
- Als je gaapt – of doet alsof – laat je zien dat jij ontspannen bent en dus geen kwaad in de zin hebt.
En dit is slechts een heel kleine greep uit de tientallen mogelijkheden en variaties.
De juiste combinatie is groter dan de som der delen
Hoe meer verschillende aspecten van je uitstraling en lichaamstaal je weet te combineren, ter ondersteuning van een boodschap, des te duidelijker deze wordt.
Maar…
Waak ervoor dat de verschillende signalen wèl dezelfde boodschap overbrengen!
Communiceer je onbewust, ongewild & onbedoeld tegenstrijdige dingen – je wilt bijvoorbeeld je hond kalmeren, maar jouw optreden is opgewonden – dan wordt je boodschap verwarrend en “ongeloofwaardig”.
Om de kneepjes in de vingers te krijgen, zal je ermee moeten oefenen.
Experimenteer dus naar hartelust. Speel met deze materie.
En ervaar wat voor groot effect kleine verschillen soms kunnen hebben. Zoals altijd zit het geheim in de details, in de nuances.
Maar laat het vooral leuk zijn. Zowel voor jouzelf, als voor je hond. Heb dus lòl in de interactie.
En probeer vooral niet te krampachtig om “resultaten” te boeken. Probeer dat wat werkt verder te verbeteren.
En werkt iets niet, ga er dan niet eindeloos (op dezelfde manier) mee door!
Veel plezier & houd me op de hoogte van jullie ervaringen…!
Ook lezen: Contact met je hond: experiment #1?
