Contact met je hond:
experiment #1.
Lieve mensen, ontsteek de wierook, geitenwollen sokken aan; we gaan experimenteren…!
En om dit experiment objectief te kunnen beoordelen, is het belangrijk dat we het benaderen met een nieuwsgierige open mind; zonder verwachtingen of vooroordelen. Gewoon de stappen doorlopen en het proces gadeslaan. Alles uit naam van de wetenschap…!
Let’s go
Ik wil dat je even de tijd neemt om een liedje op te zoeken, dat je raakt in je hart. Geen nummer waar een grote (negatieve) emotie aan kleeft. Je wilt een brok in je keel, maar geen tranen. Begrijp je wat ik bedoel? Het moet je raken; niet verdrietig maken. We zoeken naar “positieve ontroering”.
Goed, tot zover de noodzakelijke voorbereidingen. Aan de slag!
Stap 1
Neem eerst eens even een paar seconden om je hoofd een beetje leeg te maken. Zucht eens een paar keer diep & blaas lekker uit. Relax.
Stap 2
En zet nu het liedje op, dat je erbij hebt gezocht. Je hoeft niks te doen; luister gewoon & zak lekker in het nummer. Geef je eraan over. Zing mee, als dat je emotie versterkt. Voel hoe de muziek en/of de tekst je in je hart raken.
Stap 3
Zodra je het punt van ontroering hebt bereikt, blijf je bij de muziek en maakt vervolgens fysiek contact met je hond:
- aai ‘m over z’n bol
- kroel hem achter z’n oren
- beantwoordt z’n oogcontact
Wat je ook doet, zeg zo min mogelijk, want dat haalt je aandacht bij de muziek vandaan. Wat je wilt is (bij wijze van spreken) een 50/50-verdeling van je aandacht tussen je hond & de muziek.
En wat er ook gebeurt: houd het energielevel van jou & je hond zo laag mogelijk. Een zachte energie is bepalend voor het experiment!
Stap 4
En nu observeren…!
- Hoe voel jij je op dit moment precies (behalve ontroerd)?
- Hoe benader je nu je hond?
- Wat is het verschil met een doorsnee situatie?
- En hoe reageert je hond?
- Wat is er anders dan anders…? Is er überhaupt wel iets anders?
Tot zover ons experimentje.
Mijn ervaring
Wat er klaarblijkelijk gebeurt, als je ontroerd raakt door muziek, is dat er een opening wordt gecreëerd in de schil van onze dagelijkse persoonlijkheid.
Gedachten vallen even weg
en er wordt een heel ontvankelijk (en kwetsbaar) stuk
van ons wezen aangeboord
Ineens voelen we meer dan we denken. En dat voelt lekker!
Tegelijkertijd ontstaat hierdoor een opening voor onze hond, om heel direct met ons te communiceren. Bijna “van ziel tot ziel”.
Normaal gesproken zit onze kop propvol gedachten. Zelfs als we met onze honden bezig zijn gaat dit proces ongewild & ongemerkt door. En die stroom gedachten maken dat we met onze aandacht slechts ten dele bij onze hond zijn. (Een groot deel van je aandacht zit op dat moment per slot van rekening bij je gedachten….)
Muziek is een hulpmiddel
om de juiste gemoedstoestand te creëren
Als we ons laten ontroeren door een liedje, dan zakken we een verdieping; van ons hoofd naar ons hart. En door in m’n gevoel te zakken – waar ook m’n intuïtie zit – kan ik contact met m’n hond maken, zonder tussenkomst van afleidende gedachten.
En als dat gebeurt, dan zitten m’n hond & ik ineens op dezelfde golflengte. Alsof een gordijn opzij wordt geschoven. Op dat magische moment maken we contact met elkaar vanuit de kern van ons wezen. Waardoor de interactie een totaal andere kwaliteit krijgt.
De kunst is om ook zonder muziek dit stuk van onszelf aan te spreken, zodat we vanuit een open, intuïtieve manier met onze honden om kunnen gaan.
Want als we erin slagen om dit stuk van onszelf te integreren in de dagelijkse interactie met onze hond, dan verandert dat onze relatie fundamenteel. En daar worden we allebei gelukkiger van…!
Sukses & houd me op de hoogte van jullie ervaringen!
Jullie input is meer dan welkom…!
