Stap 1: Bewust worden van je eigen energie
Dit keer gaan we wat dieper in op de rol die onze eigen energie speelt in de communicatie met onze hond. En hoe onze energie het gedrag van onze hond beïnvloedt.
Laten we eens een onderwerp bij de kop nemen en bekijken hoe we dat praktisch in kunnen vullen: de wandeling.
…
Soms wil je je hond de vrijheid geven, soms wil je hem “bij het handje” nemen. Aan de lange lijn kan het allebei.
In deze “O, doe je dat zo?!” wat inspiratie over hoe je zo’n lijn effectief kunt gebruiken in de communicatie met je hond & hoe je bijvoorbeeld (stijgende) opwinding kunt beheersen aan de lange lijn.
“Begin juli (2019) hebben wij met Limme contact gehad. Wij hebben 2 kanninchen teckels; Noor en Trix met 2 complete verschillende karakters.
Noor (net 3 geworden) is erg nieuwsgierig van aard; door vreemden wil zij meteen geaaid worden. De deurbel gaat dan ook voor haar en niet voor ons. Tevens is ze tijdens een wandeling op vreemd terrein aan het ploegen om zo snel mogelijk te weten te komen wat er gaat gebeuren. Genieten van een wandeling doet ze niet. Tevens is het onmogelijk om met Noor een stukje te gaan fietsen. Ze jankt en schreeuwt de hele boel bij elkaar, zodra we op de fiets stappen.
Trix is de jongste (bijna 2) en die is nogal bang van aard. Tijdens het wandelen is ze continu bezig om te observeren wat er allemaal om haar heen gebeurd. Ook zij geniet niet van een wandeling. Tevens is ze bang voor vreemde mensen en als we visite krijgen gedraagt ze zich als een echte angsthaas.
We vonden dat we hulp nodig hadden, naast alle trainingen en cursussen (thuis en op een hondenschool) die we al hebben gedaan. Dus hebben we Limme gebeld. We hebben een combinatie 4 x video consulting en 1 fysieke sessie gehad. Wat hebben we daar veel van opgestoken!
Met name de emmertjes van bij beide meisjes leeg maken en leeghouden heeft ons heel veel verder gebracht.
Met Noor en Trix kunnen we nu een wandeling maken, waarvan zij ook genieten. De deurbel gaat niet meer voor Noor, maar voor ons. (Noor is nog wel zeer nieuwsgierig, maar ze blijft keurig in de woonkamer zitten) en Trix is nog wel angstig voor vreemden, maar continue blaffen doet ze niet meer. Last but not least: met Noor kunnen we nu kleine stukjes fietsen in complete stilte. Een feest voor de buurt en voor ons!
We willen zeker Limme aanbevelen bij iedereen die graag wilt dat zijn/haar hond weer kan genieten van zijn leven. Dat is wat er bij onze 2 teckeltjes is gebeurd.”
Fieke & Menno van Itersen – IJsselstein